پاپ فرانسیس در سن ۸۸ سالگی پس از سکته‌ی مغزی درگذشت

گواهی‌نامه‌ی وفات پخش شده از سوی واتیکان نشان می‌دهد پاپ فرانسیس صبح روز دوشنبه در نتیجه‌ی سکته‌ی مغزی که منجر به کوما و نارسایی غیرقابل برگشت قلبی شد، درگذشت.

 

 

بر اساس گواهی‌نامۀ وفاتی که توسط واتیکان منتشر شده، پاپ فرانسیس صبح روز دوشنبه در اثر سکتۀ مغزی که منجر به کوما و نارسایی غیرقابل برگشت قلبی شد، درگذشت.

در این گواهی‌نامه آمده است که علت مرگ پاپ، سکتۀ مغزی، کوما، و فروپاشی غیرقابل برگشت گردش خون بوده است.

همچنین فاش شد که پاپ فرانسیس پیشینه‌ای از فشار بلند خون، برونشکتازی‌های متعدد، و دیابت نوع دوم داشته است—بیماری‌ای که پیش از این به‌طور علنی اعلام نشده بود.

رئیس ۸۸ سالۀ کلیسای کاتولیک ساعت ۷:۳۵ صبح (۰۵:۳۵ به وقت گرینویچ) در آپارتمانش در اقامتگاه سانتا مارتا در داخل واتیکان، درگذشت. این واقعه تقریباً یک ماه پس از مرخص شدن او از بیمارستانی رخ داد که در آن برای پنج هفته به دلیل سینه‌پهلو یا ذات‌الریۀ شدید تحت درمان قرار داشت.

 

از بوینوس آیرس تا پاپ شدن

 

جورج ماریو برگولیو، نخستین پاپ از قاره‌ی آمریکا، اهل آرژانتین بود. او در ۱۷ دسمبر ۱۹۳۶ در بوینوس آیرس از پدر و مادر مهاجر از ایتالیا به دنیا آمد. پدرش ماریو حسابدار راه‌آهن بود و مادرش رجینا سیوری به تربیت پنج فرزندشان می پرداخت. او در نخست در بخش کیمیا آموزش دید، اما پسان‌ها به سوی کشیش شدن گرایید و وارد حوزهٔ اسقفی ویلا دِوتو شد.

او در ۱۱ مارچ ۱۹۵۸ به جامعه‌ی یسوعیان پیوست و دوره‌ی خود را آغاز کرد. پس از تکمیل مطالعات علوم انسانی در شیلی، در سال ۱۹۶۳ به آرژانتین بازگشت و در کالج سن خوزه در سن میگل، مدرک فلسفه دریافت کرد. بین سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶، ادبیات و روان‌شناسی را در مدارس سانتا فی و بوینوس آیرس تدریس کرد. سپس تحصیلات الهیات را به پایان رساند و در ۱۳ دسمبر ۱۹۶۹ کشیش شد.

تحصیلات و آموزش‌های علمی و روحانی او بیشتر در اسپانیا ادامه یافت و در اپریل ۱۹۷۳، سوگند نهایی یسوعیان را ادا کرد. پس از بازگشت به آرژانتین، در سمت‌هایی مانند استاد الهیات، مشاور استان یسوعیان و رئیس کالج مکسیمو خدمت کرد.